
Hij wordt door velen beschouwd als de grootste persoonlijkheid die
de Europese jazz ooit heeft voortgebracht. Deze manouche zigeuner
leverde in zijn improvisaties op de gitaar een unieke bijdrage aan de
jazz. In zijn spel zit een ongeëvenaarde intensiteit. Men kan gerust
stellen dat er geen enkele grote gitarist is die niet op de één of
andere manier iets van Django heeft opgestoken.
Hoe zou je de verjaardag van Django Reinhardt op gepaste manier kunnen vieren? Deze befaamde, in
België, op 23 januari 1910 geboren, jazzgitarist voor wie alles startte vanuit een woonwagen in Wallonië
(Liberchies)? De manouche die vandaag de dag nog steeds muzikanten inspireert? Deze gipsy die op zijn
eentje een gloednieuwe stijl uit de grond heeft gestampt?
Achter het label
“Djangofolllies” schuilt een festival dat Django Reinhardt wil eren als gegoten. Voor
Reinhardt was muzikant zijn immers geen baan, maar een manier van leven, een manier om andere
muzikanten te ontmoeten en de wereld te ontdekken, een manier om “joie” te brengen in “vivre”.
Geen wonder dus dat
“Djangofolllies” verschillende door gipsy swing geïnspireerde genres aan bod laat
komen, of in elkaar op laat gaan. Soms door jong talent, dan weer door gevestigde waarden, maar even
goed vind je ze samen op het podium. En het is eveneens geen wonder dat er tijdens een festival
opgedragen aan Django Reinhardt – nu al voor de zestiende uitgave – ook heel wat plaats is voor
improvisatie. Was Django tenslotte niet de man die tegen Duke Ellington zei: “Speel maar, ik volg wel”.
Django Reinhardt was ook steeds overal, soms tegelijk. Zijn te laat of zelfs niet opdagen, kreeg
organisatoren meer dan eens op de kast (waarna Django ze er met zijn gitaarspel weer af haalde).
Combineer dit met zijn zigeunerachtergrond en “Djangofolllies” kan niet anders dan op verschillende
plekken in België doorgaan, tegelijkertijd.
Brosella initieerde Djangofolllies ter nagedachtenis
van Django Reinhardt in 1994 op aansturen van de
Belgische muzikant
Koen De Cauter. Ondertussen is
Djangofolllies een vaste waarde en een jaarlijkse
afspraak geworden. Zo brengt Brosella grote vreugde
bij zowel de aanhangers van de "Django" stijl als bij
degenen die hem pas ontdekken. Op de affiche van
vorige uitgaven vinden we onder meer groepen als
het Patrick Saussois & Koen De Cauter Quartet, het
Fapy Lafertin Quintet, het Tcha Limberger Quartet,
het Christian Becker Trio, Radio Lume, Opus Swing, Christophe Astolfi, het Lollo Meier & André Donni
Quartet, Alexandre Cavalière & Jazz Strings, het Joke Schreurs Trio, Les Doigts de l’Homme, Yorgui
Loeffler, …